پارک راه آهن کودکان ایروان در ارمنستان

پارک راه آهن کودکان ایروان در ارمنستان

در پارک کودکان که ورودی آن از سمت خیابان ماشتوتس و گذر از یک تونل طولانی به صورت پیاده می باشد و رسیدن به حاشیه رودخانه ای که به صورتی از کنار ایروان قدیم می گذرد پارک کودکانی نمایان می شود که به زیبایی طراحی شده از زیباترین بخش های آن قطار قدیمی است که از دوره کمونیست از سال 1937 در آنجا مانده و هنوز هم سرحال مثل روز اول کار می کند.

این قطار یک مسیر کوتاه 600 تا 700 متری را  طی کرده  و دوباره به ایستگاه اول بر می گردد کل اطراف این ریل و این ایستگاه پر از درختان توت سفید می باشد در مسیر کوتاه 600 متری چند تونل کوچک نیز وجود دارد که هیجان خاصی به سفر کوتاه ما می دهد و از همه جالب تر اینکه در گرمای تابستان افراد برای شنا به کناره رودخانه پناه می برند جال اینکه در این مسیر چند چشمه نیز وجود دارد. در کل محیطی بسیار زیبا و سرگرم کننده برای کودکان در روزهای تعطیل می باشد.

پارک راه‌آهن کودکان ایروان یکی از یادگارهای دوران اتحادیه جماهیر شوروی است که گردشگران تور ارمنستان می‌توانند از آن در ایروان بازدید کنند. این پارک در سال ۱۹۳۷ ساخته شد و در سال ۲۰۱۲ مورد بازسازی قرار گرفت. راه‌آهنی باریک در این پارک وجود دارد که یکی از چندین قطار کودکان دوران شوروی از روی آن عبور می‌کند. این قطار‌ها به‌منظور آموزش نحوه کار قطار به کودکان و نوجوانان در دوران جماهیر شوروی ساخته شده بودند.

ایده ایجاد راه آهن کودکان در ایروان در سال 1935 توسط وزیر حمل و نقل ریلی ارمنستان بابکن آماتونی و دبیر اول کمیته مرکزی آن زمان آغاسی خانجیان مطرح شد. در سال 1935 ، ساخت راه آهن کودکان ایروان توسط طرح دولتی اتحاد جماهیر شوروی در برنامه سالانه 1936 گنجانده شد. در 22 آوریل 1936 ، در روز شنبه اتحادیه ، آغاسی خانجیان و بابکن آماتونی سنگ بنایی را که ایستگاه “پاروس” که بعداً به ایستگاه “هایرنیک” تغییر نام داد ، در پارک شهر ابوویان گذاشتند.

راه آهن کودکان قرار بود در 7 نوامبر 1937 ، روز پیروزی انقلاب اکتبر به بهره برداری برسد ، اما به طور رسمی قبلاً ، در 6 ژوئیه 1937 ، با تلاش وزیر حمل و نقل ریلی راه اندازی شد.

معمار اصلی پارک راه آهن کودکان میکائیل مزمانیان است. ساختمان سابق ایستگاه راه آهن از چوب ساخته شده بود که همچنین توسط میکائیل مزمانیان طراحی شده است. در اواخر دهه 1940 ، یک ساختمان سنگی طراحی شده توسط معمار Babken S. Hakobyan جایگزین شد و آخرین ایستگاه توسط معمار Gohar M. Grigoryan طراحی شد.

1937 لوکوموتیو 159-434 و سه خودروی سواری که توسط کارخانه لوکوموتیو بخار پودولسک به راه آهن کودکان اهدا شد ، به بهره برداری رسید. 1937 این لوکوموتیو ساخته شده در سال 1959 امروزه کار نمی کند ؛ قدیمی ترین لوکوموتیو در ارمنستان محسوب می شود. در قلمرو ایستگاه “Hayrenik”  واقع شده است.1959 راه آهن دو واگن مسافری فلزی PAFAWAG و در سال 1971 لوکوموتیو TU2-116 دریافت کرد. لوکوموتیو بخار TU2-096 و دو ماشین سواری تولید کرد.

تونل بخش از ایستگاه “جوی” تا ایستگاه “پایونیر” در سال 1956 ساخته شد. طول تونل 45 متر است.

پیش از این ، ساختمان ایستگاه محل نگهداری مامور ایستگاه و اتاق وظیفه ، دفتر تلگراف ، اتاق بهداشت و صندوقدار بود. استخرهای بزرگ آب ، چشمه ها ، سالن مطالعه ، زمین بازی رقص و ورزش ، اتاق بازی ، اتاق خنده ، کیوسک ، کافه تریا و … در زمین بازی وجود داشت. مجسمه بزرگی از استالین بر روی تپه منتهی به ایستگاه از زمین بازی قرار داده شد.

1937 برنامه ریزی شده بود که زمین بازی کودکان به 7 هکتار گسترش یابد. قرار بود سینمای تابستانی ، حمام ، ایستگاه آمبولانس ، کتابخانه کتابخانه بزرگ و ایستگاه برق آبی جداگانه داشته باشد.

راه آهن کودکان مرکز شهر را با دو تونل متصل می کند. الکساندر تومانیان معتقد بود که تنگه هرازدان به دلیل طبیعت خود باید به عنوان یک منطقه تفریحی عمل کند.

او دو تونل را طراحی کرده بود که خیابان اصلی ایروان را با راه آهن کودکان متصل می کرد. هوای پاک تنگه هرازدان باید از طریق آن تونل ها به مرکز شهر می رسید. دو تونل به طول 400 متر در دهه 1940 ساخته شد و در ابتدا به عنوان پناهگاه های جنگی در نظر گرفته شده بود.

در حال حاضر ، تونل ها در وضعیت اسفناکی قرار دارند. یکی از آنها با زباله مسدود شده است و کار نمی کند. آهن های روکش تونل در برخی نقاط تغییر شکل داده اند ، آثار رطوبت خطر سقوط وجود دارد. این منطقه تحت کنترل وزارت شرایط اضطراری است.

برنامه ریزی شده بود که از تونل ها برای خط جدید مترو استفاده شود ، که قرار بود از طریق ایستگاه بارکاموتیون به کارخانه لامپ ایروان برسد.

جلوی تونل ها ، در ورودی پارک ، چشمه هایی با نام قهرمانان اتحاد جماهیر شوروی وجود دارد. در بالای تونل ، مجسمه “پلنگ” مجسمه ساز ویلیام پطروسیان در صخره ها قرار داده شد.

در حال حاضر ، قطار از ایستگاه غیر فعال “جوی” می گذرد و در ایستگاه “پایونیر” توقف می کند. از آنجا که کار نمی کند ، مردم در محل خود می مانند. قطار به ایستگاه “Hayrenik” باز می گردد.